Tę książkę kojarzy chyba większość rodziców, bo kilka lat temu była hitem. Prawie bym ją przeoczyła, bo wydawała mi się zbyt dziecinna dla mojej bardzo dorosłej Luśki (prawie 3 lata to poważny wiek). Okazało się jednak, że Lucy ją uwielbia i kolorowe kropeczki ratowały nas w chorobie, by nie paść z nudów. Lucy ją uwielbia i sama już sobie ją przegląda, naciska, pociera, dmucha i trzęsie kropeczkami.
Świetna zabawa dla kilkulatków...i dla rodziców też :)
Elemer to słoń nietypowy, bo cały w kolorową kratkę. Na początku opowiastki, trochę mu smutno, że jak to tak. Inne słonie są szare, takie słoniowe, a tylko on jeden jest kolorowy i wyróżnia się z tłumu. Elmer wymyśla co trzeba zrobić, żeby dopasować się do otoczenia. Jednak koniec końców odkrywa, że jednak to świetna sprawa być oryginalnym i rozpoznawalnym z daleka.
Świetny wstęp do dyskusji o różnych innościach. A poza tym Elmerów jest cała seria. Już niebawem dotrą do nas kolejne.
Eliza Piotrowska
Po ogromnym szale na serię o Kici Koci i po naszym lekkim zgrzycie zębów na jej widok, zaczęłam szukać innej ciekawej serii. Szukałam czegoś, co tak jak Kicia Kocia, pozwoli nam wytłumaczyć pewne zachowania czy sytuacje i przejść przez nie w miarę bezboleśnie. Lucy za Tupciem nie szaleje aż tak jak za Kicią Kocią niestety. Wszystko przez to, że w którejś część on je szpinak, a moje dziecko ma lekko na bakier z zielonymi warzywami.
Niemniej ilustracje w Tupciu mnie osobiście zachwycają, a historie są całkiem ciekawe.
Mamy już kilka książeczek z tej serii i wszystkie jednakowo lubimy czytać.
To jest bardzo mądra książka, tyle że jeszcze zbyt poważne w niej są tematy dla małej Lucy. W Zwierzokracji mamy piękne ilustracje i dużo mądrych słów o losie zwierząt. Możemy się dowiedzieć, że cyrk to nie jest dobre miejsce dla zwierząt, żeby świadomie wybierać jajka podczas zakupów w sklepie, czy chociażby że po swoim psie należy sprzątać psie kupy.
W końcu zwierzęta to nie są rzeczy, to istoty które czują, myślą i mają uczucia, a człowiek powinien brać odpowiedzialność za te które oswoił i za te dziko żyjące.
Według mnie to powinna być lektura obowiązkowa dla każdego rodzica i dziecka...ale zapewne od 5 lat wzwyż.
-Opracowanie zbiorowe
Mój mały poliglota jest zafascynowany nauką angielskiego, nazwy kolorów ma opanowane do perfekcji :)
Jako, że ja osobiście do nauki języków nigdy się jakoś nie paliłam, a teraz czasem palę się ze wstydu gdy za granicą zapominam języka w gębie, to nie chcę zmarnować jej talentu. Niech się Lucy uczy jak najwięcej niech te słówka wpadają do jej chłonnego umysłu przy okazji zabawy. Ta książka to kilkanaście pięknie rozrysowanych scenek, gdzie wplecione są różne angielskie słówka. Są kolory, miejsca w mieście, zwierzęta, części ciała. Bardzo miła książka do oglądania i do przypominania sobie słówek. Czekam na wersję włoską :)