Mam taką teorię, że ciastka są panaceum na bolączki tego świata, np. takie ciastka owsiane z masłem orzechowym jak te na zdjęciach. No bo spójrzmy na to z tej strony. Znacie ten rodzaj paniki i pośpiechu, który ogarnia o poranku. Wstajesz rano przetrącona nieco, bo w nocy dziecko chciało się przytulić, a potem zasnęło u was w łóżku. Tyle tylko, że przytulanie trwało z pół minuty licząc optymistycznie, a resztę nocy trenowało tajski boks na rodzicielce oraz sprawdzało teorię mówiącą, że dzieci śpiące w poprzek łóżka czują się bardziej kochane i dostają 5 na plastyce w przyszłości.O synchronicznym pochrapywaniu do spółki z ojcem własnym, a twoim konkubentem, które tobie przewiercało mózg nie wspominając.
Gdy próbujesz napić się życiodajnej kawy, gołą stopą wdeptujesz w te cholerne klocki Lego rozrzucone po całym domu, chociaż wieczorem zdarłaś gardło prowadząc monologi na temat sprzątania. I gdy tak podskakujesz na jednej nodze zaciskając zęby, żeby nie rzucić w eter jakiś prostych żołnierskich słów zdecydowanie nie przeznaczonych dla delikatnych uszu latorośli, nagle rozbijasz bank i już wiesz że kocica się sfajdała poza kuwetą. Jedna noga jest skażona, druga boli tak że myślisz o amputacji, a kawy wciąż ani widu ani słychu. Za to panna dziedziczka się budzi do życia. Na już, teraz, natychmiast wysnuwa żądania o kefir/naleśniki/placuszki/jabłko/pomidora/żelki/ciastka/lody/nowe odcinki Maszy i Niedźwiedzia/pomoc w układaniu puzzli. Pacyfikacja za pomocą odpalonego kanału z bajkami pomaga tylko do pierwszych reklam. Niby trochę czasu się zyskało. Nogi ogarnięte, kawa już się parzy, jeszcze tylko spienić mleko, ogarnąć śniadanie i się doprowadzić do stanu używalności i jest szansa, że da radę wyjść z domu o czasie, a nawet z pewnym zapasem tego czasu.
I wtedy do kuchni zagląda ona. Rezolutna 2-latka o umyśle chłonnym jak gąbeczka, która ufa ci całym swoim malutkim serduszkiem. Dla której wyciągasz z szafy wszelkie pokłady cierpliwości, bo chcesz jej przekazać wiedzę o całym świecie. Więc nie przerywając przygotowań śniadania, gdy pada pierwsze pytanie odpowiadasz na nie ochoczo, przy drugim już słychać delikatne zawahanie w głosie. Trzecie pytanie skutkuje już lekkim drganiem powieki, przy czwartym zastanawiasz się nad możliwościami noża...i tak jeszcze piąte, szóste, siedemnaste i trzydzieste ósme. I najgorsze, że to milion różnych pytań tylko dwa zapętlone w morderczy ciąg.
"Mamusiu a kiedy byłam mała?""Mamusiu a czemu byłam mała"
Filozof mały, co go zza stołu nie widać się znalazł. Czemu, czemu? Bo nie ma dżemu.
Byłam mała bo nie jadłam dżemu? A kiedy byłam mała?
I jest jedna dobra odpowiedź. Mlask. Ciasteczko owsiane z masłem orzechowym w paszcze. Jedno dla dociekliwego gówniarstwa żeby zatkało trochę paszczę, a drugie dla mamusi ze skołatanymi nerwami.I pyszne i sycące i zastąpi śniadanie, którego jak się nagle okazuje nie macie czasu już zjeść. Dobrze mieć zapas takich ciastek owsianych na czarną godzinę.
CIASTKA OWSIANE Z MASŁEM ORZECHOWYM:
-1,5 szklanki płatków owsianych
-4-5 łyżek masła orzechowego
-2-3 łyżki cukru trzcinowego lub miodu
-1 łyżeczka sody oczyszczonej
-1 jajko
-szczypta soli
-ewentualnie posiekana gorzka czekolada, suszona żurawina lub orzechy jako dodatek
Wszystkie składniki ciastek dokładnie wymieszać, aż powstanie gęsta masa. Zwilżonymi dłońmi lub łyżką do lodów tworzyć niewielkie kulki z ciasta. Układać je w pewnej odległości od siebie na blaszce. Każde ciasteczko delikatnie spłaszczyć. Tak przygotowane ciastka owsiane piec w piekarniku rozgrzanym do 170st, przez około 10 minut, aż się lekko zarumienią. Wyłączyć piekarnik, a ciastka przełożyć na kratkę do studzenia. Następnie zamknąć je w szczelnym pojemniku.
*osoby na diecie bezlgutenowej mogą zastąpić płatki owsiane płatkami gryczanymi lub jaglanymi.
SMACZNEGO!
